ویژگی پروفیل آلومینیوم

انجام کار سرد به روی آلومینیوم - بریلیم عملیات محلولی شده (آنیل شده) قبلی، در کوره، منجر به افزایش استحکام می شود (البته اگر آلیاژ ایج بعدی شود). به سبب این حساسیت و عکس العمل آن به عملیات ایج، در موادی که رول سرد وجود دارد، با کمترین مقدار حرارت دهی رخ خواهد داد. این عمل عموما مزیتی بر «کار سختی» (پس از تمپر TD04) ندارد؛ زیرا در آن قابلیت فرم پذیری و کنترل عملیات ایجینگ، برای حداکثر دقت مورد الزام در استحکام، ضعیف شده و به مقدار غیر از درخواست مطرح می رسد. در برخی کارکردهای سیم ها (Wires) آنها هنوز در سطوح بالاتری از دورهی کار سرد خود (در ایج) کشیده می شوند.

ادامه ی مقاله

جدول ۴، لیستی از خواص بهبود یافته ی متداول مربوط به سه نوع نوار آلومینیوم - بریلیم (C17000 و C17200 و C17500)، با استفاده از عملیات پیر- سختی استاندارد را نشان می دهد.

شکل ۴، ارتباط بین زمان و درجه حرارت را، برای حصول حداکثر رشد استحکام، در C17200 و هر نوع تمپر و ایج اپیر سختی استاندارد انواع پروفیل آلومینیوم به روشنی نشان می دهد. به کار بردن عملیات ایج استاندارد تغییر زیادی در محصولات نوردی به غیر از نوار ایجاد نمی کند. جدول ۴ این خواص بهینه ی مشابه را نشان می دهد.

ترکیب ویژه ی مربوط به خواص مواد یا متریال به وسیله ی هر تغییر دیگر، در زمان با درجه ی حرارت ایج، قابل تأمین است. سیکل های پیشنهادی ایج برای چهار نوع آلومینیوم - بریلیم ریخته گری و سپس عملیات محلول شده در جدول ۵ نشان داده شده اند.

آلومینیوم - بریلیم ممکن است در هر درجه ی حرارت (داخل محدوده ی عملیات) پیر- سختی شود. اما این نکته نیز شایان توجه است که یک تغییر درجه حرارت (با زمان مؤثر) نیز می تواند حداکثر استحکام را به وجود آورد.

هر چند درجه ی حرارت های زیاد منجر به سرعت عملیات پیر- سختی پروفیل های آلومینیومی می شود، لیکن استحکام نهایی حاصله مینیمم خواهد بود. درجه ی حرارت باید در محدوده ی C°5 ( F°10 ) باشد. حدود درجه ی حرارت انتخابی پیر۔ سختی باید کنترل شود (این مقدار معمولاً بین ( F°700، 600) C°370 تا 315 است.)

اندازه ی دانه در خواص آلومینیوم - بریلیم ها (مثل برنج ها) که آلیاژ محلول جامد هستند، اهمیت کمی دارد. به طور معمول، درجه ی حرارت های نسبتاً بالا در عملیات محلولی بر روی این آلياژها تأثیرات کار سرد و زمان عملیات حرارتی را از بین می برند.

انجام کار سرد به روی آلومینیوم - بریلیم عملیات محلولی شده (آنیل شده) قبلی، در کوره، منجر به افزایش استحکام می شود (البته اگر آلیاژ ایج بعدی شود). به سبب این حساسیت و عکس العمل آن به عملیات ایج، در موادی که رول سرد وجود دارد، با کمترین مقدار حرارت دهی رخ خواهد داد. این عمل عموما مزیتی بر «کار سختی» (پس از تمپر TD04) ندارد؛ زیرا در آن قابلیت فرم پذیری و کنترل عملیات ایجینگ، برای حداکثر دقت مورد الزام در استحکام، ضعیف شده و به مقدار غیر از درخواست مطرح می رسد. در برخی کارکردهای سیم ها (Wires) آنها هنوز در سطوح بالاتری از دورهی کار سرد خود (در ایج) کشیده می شوند.

ادامه ی مقاله

جدول ۴، لیستی از خواص بهبود یافته ی متداول مربوط به سه نوع نوار آلومینیوم - بریلیم (C17000 و C17200 و C17500)، با استفاده از عملیات پیر- سختی استاندارد را نشان می دهد.

شکل ۴، ارتباط بین زمان و درجه حرارت را، برای حصول حداکثر رشد استحکام، در C17200 و هر نوع تمپر و ایج اپیر سختی استاندارد انواع پروفیل آلومینیوم به روشنی نشان می دهد. به کار بردن عملیات ایج استاندارد تغییر زیادی در محصولات نوردی به غیر از نوار ایجاد نمی کند. جدول ۴ این خواص بهینه ی مشابه را نشان می دهد.

ترکیب ویژه ی مربوط به خواص مواد یا متریال به وسیله ی هر تغییر دیگر، در زمان با درجه ی حرارت ایج، قابل تأمین است. سیکل های پیشنهادی ایج برای چهار نوع آلومینیوم - بریلیم ریخته گری و سپس عملیات محلول شده در جدول ۵ نشان داده شده اند.

آلومینیوم - بریلیم ممکن است در هر درجه ی حرارت (داخل محدوده ی عملیات) پیر- سختی شود. اما این نکته نیز شایان توجه است که یک تغییر درجه حرارت (با زمان مؤثر) نیز می تواند حداکثر استحکام را به وجود آورد.

هر چند درجه ی حرارت های زیاد منجر به سرعت عملیات پیر- سختی پروفیل های آلومینیومی می شود، لیکن استحکام نهایی حاصله مینیمم خواهد بود. درجه ی حرارت باید در محدوده ی C°5 ( F°10 ) باشد. حدود درجه ی حرارت انتخابی پیر۔ سختی باید کنترل شود (این مقدار معمولاً بین ( F°700، 600) C°370 تا 315 است.)

اندازه ی دانه در خواص آلومینیوم - بریلیم ها (مثل برنج ها) که آلیاژ محلول جامد هستند، اهمیت کمی دارد. به طور معمول، درجه ی حرارت های نسبتاً بالا در عملیات محلولی بر روی این آلياژها تأثیرات کار سرد و زمان عملیات حرارتی را از بین می برند.